آيا تاکنون اسم سرکه انگبين به گوشتان خورده است؟ سرکه انگبين يا سرکه عسل يک سرکه معمولي نيست و طي يک فرآيند سه مرحله اي ساخته مي شود. همه افراد از عهده تهيه آن بر نمي آيند. اين مطلب نتيجه جديدترين اطلاعات را از مجلات پزشکي معتبر در سرتاسر دنيا و سپس نظر دکتر خيرانديش در مورد سرکه انگبين، انواع و طرز تهيه و مصرف آن براي شما بيان مي کند.
سرکه انگبين چيست؟
- شربتي که از سرکه و انگبين (عسل) درست کنند.
- سرکه انگبين همان اسيد استيک است با اين تفاوت که در ساخت آن از عسل استفاده مي شود.
- سرکه انگبين از انواع رايج سرکه نيست و به صورت تجاري در ايتاليا، فرانسه، روماني و اسپانيا ساخته مي شود.
طرز تهيه سرکه انگبين در علم مدرن
در برخي نقاط که عسل يافت نمي‌شد يا مي‌خواستند شربتي ارزان قيمت فراهم کنند سکنجبين را از مخلوط سرکه و شکر تهيه مي‌کردند ولي همچنان آن را سکنجبين مي‌ناميدند؛ و امروز که عسل گران يا کمياب تر از گذشته شده به‌طور کلي اين شربت را با شکر تهيه مي‌کنند. اگر زنبورعسل پرورش مي دهيد حيف است که سرکه انگبين درست نکنيد. در کنار طعم و مزه، هم عسل و هم سرکه انگبين براي سلامتي بسيار خوب هستند.
براي درست کردن سرکه انگبين بايد سه مرحله بگذرد: تخمير، تلقيح با استوباکتر و قرار گرفتن در معرض هوا؛ بنابراين تابستان، بهترين زمان براي درست کردن سرکه انگبين است.
مرحله اول: تخمير
ابتدا يک نوشيدني تخميرشده درست کنيد که بيش از 12 درصد الکل داشته باشد همانند: از يک کيلو عسل بعلاوه آب براي ساختن محلولي به اندازه يک و نيم ليتر استفاده کنيد. سپس آن را در 7 ليتر ضدعفوني شده ريخته و به مدت 1 تا 2 ماه در هواي اتاق براي از بين رفتن حباب هاي آن نگهداري کنيد.
مرحله دوم: تلقيح با استوباکتر
هنگامي که يک روز گرم را پيش رو داريم، ابتدا شهد را به حياط منتقل مي کنيم، سپس براي مدت چند ساعت به مگس ها و ساير حشرات اجازه مي دهيم تا باکتري هاي همزيست خود را با پاهايشان به داخل آن فرو ببرند و با استوباکتر تلقيح کنند (باکتري اسيد استيک).
مرحله سوم: در معرض هوا قرار گرفتن
...
براي مطالعه ادامه متن بر روي لينک زير کليک کنيد:
No comments:
Post a Comment